Πάσχα στο Λεωνίδιο

Τη νύχτα της Ανάστασης και μόλις ακουστεί το Χριστός Ανέστη, μέσα σε μια συνεχή βουή από βαρελότα, κανούλια και βεγγαλικά, οι τσακωνιάτες ανάβουν τα στουπιά (τις κολλημάρες) που βρίσκονται στη βάση των αυτοσχέδιων και πολύχρωμων αερόστατων και τα ωθούν προς τον ουρανό. Μέσα σε δευτερόλεπτα, ο ουρανός γεμίζει από εκατοντάδες μικρά, φωτεινά αερόστατα, που απογειώνονται από όλες τις γειτονιές του χωριού. Σύμφωνα, μάλιστα, με την παράδοση, όποιες κι αν είναι οι καιρικές συνθήκες την ώρα της Ανάστασης, επικρατεί σχετική νηνεμία, με ελαφρύ δυτικό αεράκι που στέλνει τις φωτίτσες προς την πλευρά της θάλασσας. Άλλες φορές, όμως, τα αερόστατα τραβούν προς τον Πάρνωνα, μπαίνοντας μέσα στη μεγάλη χαράδρα και φωτίζουν για σχεδόν μία ώρα, μέχρι να πέσουν στη γη.  
Με το πρώτο "Χριστός Ανέστη" οι ενορίες καίνε το ομοίωμα του Ιούδα.

Η τεχνική που χρησιμοποείται είναι ειδική και η προέλευση της χάνεται στα βάθη των χρόνων. Τα αερόστατα είναι φτιαγμένα από καλάμι και χαρτί. Το μεγεθός τους ποικίλει, όμως δε ξεπερνάει τα δύο μέτρα. Τα μεγάλα απαιτούν από 32 έως 36 κόλλες χαρτί για να φτιαχτούν, τα μικρότερα χρειάζονται 8 κόλλες ενώ κάποια άλλα από 16 ή 18.

Για την πυροδότησή τους γίνεται χρήση ενός πανιού, εμποτισμένο με λάδι και πετρέλαιο, την "καλυμμάρα". Έχει παρατηρηθεί πως από κάθε ενορία αφήνονται περισσότερα από 100 αερόστατα το βράδυ της Ανάστασης. Πηγές:Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010,Ανάσταση στο Λεωνίδιο,διαθέσιμο στο δικτυακό τοπο(http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=138122) Το έθιμο με τα αερόστατα,διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο(http://www.hotelsline.gr/root/newhotel/mx/m_Arcadia_Leonidio_Aerostata.asp) Ζαχαρούλα Π.