Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

στίχοι "εθνικό έλλειμμα" και "ο καραγκιόζης"

για όσους ενδιαφέρονται για την τέχνη της μουσικής: ακούστε τη μουσική διαβάζοντας τους στίχους. ποια τα στοιχεία του καραγκιόζη που γνωρίζουμε μέσα από τους στίχους του Περίδη και του Σαββόπουλου

Στίχοι:  
Ορφέας Περίδης
Μουσική:  
Ορφέας Περίδης
Εθνικό Έλλειμμα

Στύψε με σαν το λεμόνι, λιώσε με σαν την ελιά
φούρνισέ με σαν ατσάλι, πέταξε με στα βαθιά
πάρε μου όλο το ταμείο, απ’ την τσέπη τα λεφτά
άρχοντα και καραγκιόζη κουρελή και κουβαρντά

Τι είν’ αυτό που θα με σώσει απ’ το φραγκοκράτορα
ν’ αγοράσω ένα αστέρι ή βαθύ υπόγειο
να μαλώνω εγώ με μένα μες τον ξένο αχυρώνα;

Κούρεψέ μου σαν αρνί το μαλλί για το χειμώνα
πάρε το μισθό ενός μήνα απ’ το στόμα το φαΐ

Κλέβω απ’ το υστέρημά μου για να βρω τη γιατρειά μου
μα να ζω εκεί στον Κρόνο με φιάλες οξυγόνο
ή στου υπόγειου την πλημμύρα
και με βάρδια να πηγαίνω στη σαλοτραπέζαρια;

Αρχόντισσα και Αγλαΐα, κουρελού και κουβαρντού
τι είν’ αυτό που θα με σώσει από τη φραγκοκρατία
ν’ αγοράσω ένα αστέρι ή βαθύ υπόγειο
να μαλώνω εγώ με μένα μες τον ξένο αχυρώνα;

Σκάψε με σαν αμπελώνα, κλάδεψέ με σαν ελιά
πάτα με σαν το σταφύλι, πάρε μου τη συρμαγιά

Βράσε με σαν τη χελώνα, γδάρε με σαν το λαγό
βάλε τα υπάρχοντά μου, σε κοινό λογαριασμό
φτιάξε με με ματσακόνι, τίναξέ μου τη σκουριά
και ξανοίξου απ’ το καρνάγιο, πέταξέ με στα βαθιά 















Στίχοι:  
Σαββόπουλος Διονύσης 

Μουσική:  
Διονύσης Σαββόπουλος

Κείνο που με τρώει
κείνο που με σώζει
είναι π’ ονειρεύομαι
σαν τον καραγκιόζη

Φίλους και εχθρούς
στις φριχτές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα
σαν να `ταν επιβάτες

Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου
τούτο το παιδί
Που δεν έχει απόψε
πού να πάει πού να πάει

Σαν κουκιά μετρώ
τα λόγια του καμπούρη
πίσω απ’ το λευκό πανί
μέσα στο κιβούρι

Μα όσο κι αν μετρώ
κάτι περισσεύει
Τρύπια ειν’ η αγάπη μας
και δε μας προστατεύει

Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Κόκκινα αυγά ή καρναβάλια
μέσα από την κάλπη τη στατιστική
Μας κοιτάζει ο Χάρος
και του τρέχουνε τα σάλια

Σαν σκιές γλιστρούν
λόγια και εικόνες
Κάρα σκουπιδιάρικα, 
φεύγουν οι χειμώνες
Αν δε ντρέπεσαι
να καθίσεις πίσω
Έλα Ηπείρου κι Αχαρνών
να σε γιουχαΐσω

Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου
τούτο το παιδί
Που δεν έχει απόψε
πού να πάει πού να πάει


Απαζίδου Σοφία 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου